13
DOUNA VAL, PAÏSAN ?
O païsan douna t'en val,
d'aquelou pass long e vihou
fenishe a pena ou primou gal
e r'aucelan duerme 'n' ou nihou.
Ma noun vee qu'è pien d'aigalh ?
- Me car anà per men travalh...
Ma ço que pende d'a ta spala,
d'aquer sacan, que me par' vuelh
dam' a soua courréa moalla
touta sblandìa da ou sourelh,
Serà de pan, de ven ou d'alh ?
- Me car anà per men travalh...
Anen, va ben, cadaen travalha
dam' a ragian e sens' affann
s'a vita n'è qu'una batalha
Noun te car fà rou mà pu grann
Ma ço qu'en fal, d'aquer magalh ?
- Me car anà per men travalh...
Me diral, tamben qu'est pàure,
e qu'en casa, y car de pan,
que n'hal temp a cuntà de fàure
que cadaen a sen froupan
Ma perqué te poart' aquer dalh ?
- Me car anà per men travalh...
Ah shi, te distengue du àutre
de cada festa, fal braï
te counven vive couma nàutre
douna t'ou temp de pahì !
Noun sal que tout arriba a talh ?
- Me car anà per men travalh...
E aishì dou maten a sera
fousse primou, darrì de r'ann,
'stad', envern o primavera
aquel' ome vevìa 'n' en souann
sensa lament e sensa ralh
s'en anava per sen travalh.
Marcel FIRPO (1878-1973) - (poème publié dans "Au pays de Menton : poésies" - 1968)
Poète dialectal de premier plan, il est aussi l'auteur de nombreuses oeuvres historiques,
ethnographiques, théâtrales publiées dans des revues régionales. Fondateur du Terroir Mentonnais et
du Comité des Traditions Mentonnaises. (sa biographie a été publiée dans Païs Mentounasc n° 69).
Gramàtica : Le verbe Falloir - "caré" (il ne se conjugue qu'à la 3e pers. du sing)
car (présent), carrìa (imp.), carrerà (futur), a caishù (pas. comp.), carrerìa (cond. prés.).
Conjuguer à l’imparfait (ind.) les verbes Esse : era, ere, era, eran, era(r), eran, et Avé : avìa, avìe,
avìa, avìan, avìa(r), avìan .
L'adjectif démonstratif : aquestou, aquesta (marquent plutôt la proximité : lieu, temps, idée)
aquelou, aquela, aquer (marquent l'éloignement)
Aucé(l) (oiseau), aucelan (oisillon), aucelet (petit oiseau même adulte)- gat, gatan, gatet...can,
cagnan, cagnet...
Vocabulari : U autisse dou païsan : a para, ou rasté, a fourca, ou dalh, ou ralh, ou serran, a serra...
E staĵoù de r'ann san : a primavera, r'estade, r'autoun, r'envern.
E couroù : bianc, negre, blu, verd, ĵaun, rouss…
Proverbes : Toute ven a talh, finte r'oùnguia per perà r'alh.
Laisha ou ten travalh e va te n'en pilhà ou magalh.
U païsà an e scarpe grosse e ou cervé fen.
Revirada :
Les paysans portent de gros paniers de fleurs pour les vendre à la place aux Herbes en toute saison.
Devant la petite maison poussent des coquelicots rouges et de belles pâquerettes.
Le soleil sèche la rosée du matin sur les rosiers du chemin.
Questioù :
Per ço que sierve ou magalh ? Per ço que sierve ou dalh, ou rasté, a serra… ? Couma camina ou
païsan ? Douna va aquelou païsan ? Douna duerme r'aucelan ? ço que pende da spala dou païsan ?
1 / 1 100%
La catégorie de ce document est-elle correcte?
Merci pour votre participation!

Faire une suggestion

Avez-vous trouvé des erreurs dans linterface ou les textes ? Ou savez-vous comment améliorer linterface utilisateur de StudyLib ? Nhésitez pas à envoyer vos suggestions. Cest très important pour nous !