Laura SCOZZI Chorégraphie ¦ Choreografie Débuts à la Monnaie ¦ Muntdebuut Laura Scozzi débute la danse à six ans. Elle explore toutes les techniques corporelles avant de suivre les cours de l’Accademia d’Arte Drammatica de Rome et de l’École de Mimodrame Marcel Marceau de Paris. En 1994, elle crée la Cie Opinioni in Movimento pour laquelle elle chorégraphie et met en scène plusieurs spectacles où elle mêle danse, texte et chant. En tant que chorégraphe invitée, elle crée La Dolce Vita (Rota) pour le ballet du Grand Théâtre de Genève, Die sieben Todsünden (Weill) pour le ballet de l’Opéra de Paris et Mes Relations avec les hommes n’ont jamais été très claires pour le Junior Ballet de Cannes. À l’instigation d’Olivier Meyer, directeur du Théâtre Jean Vilar de Suresnes, Laura Scozzi se lance dans le hip-hop en 1999 avec Étant donné la conjoncture actuelle et poursuit l’aventure avec À chacun son serpent, comédie musicale d’après Boris Vian. Elle chorégraphie ensuite Sol à sol avec poids et Quelque part par là. Sur les scènes lyriques, théâtrales et cinématographiques, elle a chorégraphié pour Jean-Louis Grinda, Emmanuelle Bastet, Coline Serreau, Jean-Michel Ribes, Matthieu Poirot-Delpech et elle collabore régulièrement avec Laurent Pelly. En 2006, Laura Scozzi signe sa première mise en scène théâtrale au Théâtre d’Angoulême avec Et puis j’m’en fous, vas-y, prends-la ma bagnole de et par Olivier Sferlazza. Ensuite, elle met en scène La Vie secrète de Marioline Serin en 2007, pièce musicale pour les 20 ans du C.R.E.A., et À propos de l’homme singe (Sigward) en 2009 à la Filature de Mulhouse. En 2008, Laura Scozzi signe sa première mise en scène d’opéra avec Benvenuto Cellini (Berlioz) au Staatstheater de Nuremberg. Elle met ensuite en scène Die Zauberflöte (Mozart) en 2009, une coproduction du Staatstheater de Nuremberg et de l’Opéra de Bordeaux, et Il Viaggio a Reims (Rossini) en 2011 au Staatstheater de Nuremberg, nominé au Deutsche Theaterpreis Der Faust dans la catégorie « Meilleure mise en scène lyrique ». Parmi ses projets d’opéra, citons les mises en scène d’Orphée aux Enfers (Offenbach) au Stadttheater de Berne et Les Indes galantes (Rameau) au Théâtre du Capitole à Toulouse. Laura Scozzi begon op zesjarige leeftijd te dansen. Ze maakte kennis met alle bewegingstechnieken alvorens les te gaan volgen aan de Accademia d’Arte Drammatica te Rome en de Ecole de Mimodrame Marcel Marceau te Parijs. In 1994 sticht ze de Compagnie Opinioni in Movimento waarvoor ze tal van voorstellingen choreografeert en regisseert waarin ze dans vermengt met tekst en zang. Als gastchoreografe creëert ze La Dolce Vita (Rota) voor het ballet van het Grand Théâtre de Genève, Die sieben Todsünden (Weill) voor het ballet van de Parijse Opéra en Mes relations avec les hommes n’ont jamais été très claires voor het Junior Ballet van Cannes. Op aansporen van Olivier Meyer, directeur van het Théâtre Jean Vilar te Suresnes, legt Laura Scozzi zich in 1999 toe op hiphop met Étant donné la conjoncture actuelle; ze zet dit avontuur verder met À chacun son serpent, een musical naar Boris Vian. Daarop choreografeert ze Sol à sol avec poids en Quelque part par là. Voor opera, film en theater choreografeert ze voor Jean-Louis Grinda, Emmanuelle Bastet, Coline Serreau, Jean-Michel Ribes en Matthieu Poirot-Delpech; ze werkt ook regelmatig samen Laurent Pelly. In 2006 maakt Laura Scozzi haar eerste theaterregie in het Théâtre d’Angoulême met Et puis j’m’en fous, vas-y, prends-la ma bagnole van en door Olivier Sferlazza. Vervolgens regisseert ze La vie secrète de Marioline Serin in 2007, een muziekstuk voor de 20ste verjaardag van het C.R.E.A., en À propos de l’homme singe (Sigward) in 2009 in La Filature te Mulhouse. In 2008 maakt Laura Scozzi haar eerste operaregie met Benvenuto Cellini (Berlioz) voor het Staatstheater Nürnberg. Daarop regisseert ze in 2009 Die Zauberflöte (Mozart), een coproductie tussen het Staatstheater Nürnberg en de Opéra van Bordeaux, en Il Viaggio a Reims (Rossini) in 2011 in het Staatstheater Nürnberg, genomineerd voor de Deutsche Theaterpreis Der Faust in de categorie ‘beste operaregie’. Als toekomstige operaprojecten vermelden we de regie van Orphée aux Enfers (Offenbach) in het Stadttheater Bern en Les Indes galantes (Rameau) in het Théâtre du Capitole in Toulouse.