Préambule
ourleréseaudesitesNatura2000enmer,leMNHN‐SPNassureunappuiscientifique
notammentenproposantunedémarchequalité,desréférentielsetdesguides
méthodologiques.
P
SuiteàlaphasededésignationdessitesNatura2000autitredelaDirective«Habitat‐
Faune‐Flore»(DHFF)(ConseildelaCEE,1992)etdelaDirective«Oiseaux»(DO)(Conseilde
l’UnioneuropéenneetParlementeuropéen,2009)surledomainemarin,unephase
d’acquisitiondeconnaissancesplusfineestencourspourlagestiondessites.Lesrésultats
decestravauxaiderontàorienterlesactionsdegestionpouratteindrelesobjectifsdes
directives.Ilsdoiventpermettrederéaliser:
- unebasecartographiquedeshabitatsnaturelsmarinsetdesespècesd’intérêt
communautairedessitesNatura2000;
- uneévaluationdel’étatdeconservationdeshabitatsnaturelsmarinsetdesespèces
marinesd'intérêtcommunautaireetdeleurshabitatsàl'échelledechaquesite.
Conformémentàl'articleR.414‐11duCodedel'environnement(Anonyme,2008),cetétat
deconservationdoitêtrerenseignédanslesdocumentsd'objectifs(Docobs)dessitesde
façonàpouvoirorienterlesprisesdedécisionàl’échellelocale.Cesrésultatssontensuite
retranscritsdanslesFormulairesStandardsdeDonnées(FSD)dechaquesite.
Pourleshabitatsnaturelslistésàl’annexeIdelaDHFF,unepremièreversionduGuide
méthodologiquepourévaluerl’étatdeconservationdeshabitatsnaturelsmarinsàl’échelle
dusiteNatura2000aétéréalisée(Lepareur,2011).Elleaétéfourniedansunpremiertemps
àl’AAMPafind’appuyerleprogrammeCARTHAMquipermettradedisposerd’unebase
cartographiqueetd’uneévaluation,oupourlemoinsd’unedescription,del’étatdes
habitatsnaturelsmarinspourchaquesite.
LeprogrammeCARTHAMviseuneconnaissanceplusapprofondiedeshabitatsnaturels
marinsmaisn’apaspuaborderprécisémentlecasdesespècesetdeleurshabitats.Eneffet,
leslacunesdeconnaissancespourlesespèceslistéesàl’annexeIIdelaDHFFetpourles
oiseauxmarinssusceptiblesdejustifierlacréationdeZonedeProtectionSpéciale(ZPS)
(Comolet‐Tirmanetal.,2007)ontétéunfreinpourévaluerleurétatdeconservation.La
présentenote,danssaversion1,poselesbasesdelaréflexionencourssurl’étatde
conservationdecesespècesd’intérêtcommunautaireavecunfocussurleurshabitats
fonctionnels.Cettenotepréciseainsicequel’onentendparétatdeconservationdes
espècesetfaitétatdesréflexionsetdesétudesencours,deslacunesetdeslimitespourle
qualifierendéveloppantlaréflexionsurl’évaluationdeleurshabitats.Laquestiondes
différenteséchellespourréaliserl’évaluationdeleurshabitatsyestabordée.
Deuxprogrammesd’acquisitiondeconnaissancespourlespoissonsamphihalinsetles
mammifèresmarinsetoiseauxsontencoursetapporterontdesélémentsnouveauxpour
mieuxappréhenderl’évaluationdel’étatdeconservationdesespècesetdeleurshabitats.
Cesélémentscomplèterontcettenotedanssaversion2.
3