
En(7),venirestunévénementduprésentsileverbefléchiestauprésent,etunévénement
dupassésileverbefléchiestaupassé.Ilenvademêmepoursesentantseulen(8)et
vienneen(9),quicalquentleurtemporalitésurcelleduverbefléchi.
Réunirl’infinitif,lesparticipes(parmilesquelsoncompteaussilegérondif)etlesubjonctif
sousl’étiquette«formesverbalesnonautonomes»estdoncjustifié,danslamesureoùleur
présencedanslaphraseimpliquecelled’unautreverbe.3Ainsi,leverbefléchioccupe
toujourslafonctiondeprédicatprincipaldelaphrase;leverbenonautonomeapparaît
quantàluisoitdansunepropositionsubordonnée(c’estlecasdusubjonctifetdugérondif),
soitdansunepropositioncoordonnée(c’estlecasdesparticipesprésentetpassé),soitdans
uneprédicationliéeàlapropositionprincipale(c’estlecasdel’infinitif).
Auvudesexemples(1)à(9),onseraittentéd’affirmerquecestroisformesverbalessont
indéterminéestemporellement,puisqu’ellesépousentlesmarquestemporellesduverbe
fléchiauquelellessontassociées.Ainsi,ellesn’auraientpaspourfonctiondelocaliserun
événementdansletemps,oudedéterminerl’organisationtemporelledesévénements,
maisd’établirunerelationconceptuellecomplexeavecleverbeprincipal.Notreobjectif
sera,dansunpremiertemps,decaractériserlanaturedulienmisenplaceparlesdeux
verbesenjeu.Celanouspermettravraisemblablementdedégagerlavaleursémantiquede
laformenonautonomepourleverbeprincipal,etdedécrirelamanièredontlesdifférents
systèmesquifontintervenirdesformesnonautonomesreprésententlesrelationsentre
événements.
Toutefois,onpeutraisonnablementfairel’hypothèsequeledegrédedépendance
syntaxiqueentreleverbeprincipaletlaformeverbalenonautonomeadesrépercussions
surlanaturedelarelationsémantique.L’infinitifestsélectionnéparleverbefléchi;il
fonctionnecommeunargumentduverbe.Al’opposé,leparticipeavaleurd’ajoutdansla
phrase;ilestlenoyaud’uneprédicationcoordonnéeàlaprincipale.Cesdifférencesdansle
comportementsyntaxiquedesformesnonautonomesnouspoussentdoncàlestraiter
séparément.Néanmoins,nosdescriptionsdel’infinitif,desparticipesetdusubjonctifvisent
desbutscommuns:
3Nouspréféronslanotiondeformeverbalenonautonomeàlanotiondeformeverbalenonfinie.Eneffet,le
subjonctif,àladifférencedel’infinitifetduparticipeprésent,nepeutpasêtreconsidérécommeuneforme
nonfinie:ilestunmodeflexionnel,plein,quisignifiemorphologiquementsonrattachementàunepersonne.
Leparticipepasséindiqueluiaussisonrattachementàunsupportnominalparunaccordmorphologiqueen
genreetnombre,contrairementauparticipeprésentetàl’infinitifqui,mêmes’ilssontrattachésàunsupport
nominal,conserventunemorphologieunique(nonfinie).